Peter Wezenbeek uit Waalwijk sluit 32 succesvolle jaren als trainer af

De voetballerij zit Peter in het bloed. 65 jaar geleden startte hij op 6-jarige leeftijd bij RKC. ‘Dat was toen nog geen echte competitie maar meer onderlinge wedstrijdjes.’ Uiteindelijk blijft hij tien jaar bij RKC. ‘Op mijn zestiende trainde ik met het eerste mee en dat vond ik geweldig! Maar ja, er voetbalden zulke goeie dat ik niet eens de reservebank haalde. Mijn vader werkte in de schoenmakerij en in die tijd bepaalden zij waar je naar toe ging. Hij werkte met een paar echte RWB’ers. Dus toen ik daar in het eerste mocht komen spelen, werd het RWB. Het mooie was dat we in de voorbereiding RKC als tegenstander kregen. In die wedstrijd scoorde ik twee keer. Dus op maandag stond meneer IJpelaar van RKC bij ons op de stoep. Maar mijn vader liet zich niet ompraten: het bleef RWB.’

Peter bleef tot zijn negentiende voetballen bij RWB. Toen kwam de militaire dienst. ‘Ze vroegen of ik kon voetballen en ik kwam in het marine elftal terecht. Dat kon ik best 22 maanden volhouden.’ Na de militaire dienst keert Peter terug bij RWB. Naast veldvoetbal gaat hij ook zaalvoetballen, wat hem uiteindelijk zijn knieën kost.

‘Inmiddels voetbalde mijn zoon bij RWB. Toen dacht ik: misschien is het trainen van een team iets voor mij? Dus ging ik op cursus met het doel om jeugdtrainer te worden. Toen ik slaagde, kwam ik bij RKC terecht. Daar heb ik vier jaar de landelijke B-jeugd gedaan. Ik ben overal geweest: bij PSV, Ajax, Feijenoord, Vitesse, noem maar op. Een prachtige periode.’ Na vier jaar werd Peters contract niet verlengd, RKC wilde verder met mensen uit het betaald voetbal. ‘En toen kwam Desk in beeld. Ze hadden me geobserveerd en wilden praten. Ik ben maar liefst drie keer uitgenodigd in het Efteling hotel om gesprekken te voeren over de A-jeugd. De druk lag meteen erg hoog. Het was wel de bedoeling dat we dat seizoen meteen kampioen zouden worden. De eerste wedstrijd verloren we met 2-3. Maar het kampioenschap haalden we binnen!’ Nadat Peter drie jaar de A heeft gedaan, gaat hij het tweede van Desk trainen. Ook met het tweede wordt hij kampioen en promoveert hij naar de hoofdklasse. Twee jaar later gaat hij terug naar de jeugd. In totaal heeft Peter zich 25 seizoenen ingezet voor Desk waarbij hij maar liefst 9 keer kampioen is geworden en een aantal keer in de bekerfinale heeft gestaan.

‘Voor mij is de cirkel nu rond. Ik ben mijn carrière bij Desk begonnen met een kampioenschap bij de A-jeugd en ik sluit het af met een kampioenschap bij de A-jeugd. Tussendoor heb ik, om uiteenlopende redenen, wel eens de handdoek in de ring willen gooien. Wat dat betreft ben ik net Heintje Davids. Maar elke keer zag ik toch weer genoeg aanknopingspunten om door te gaan.’ Zo trainde Peter, naast de B, op de woensdagmiddagen ook de E-selectie en coachte hij een aantal jaren het dameselftal in de hoofdklasse. In 2013 werd Peter gevraagd om te assisteren bij het eerste. ‘Toen dit niet doorging, dacht ik: ik ben 61, een mooie leeftijd om er een punt achter te zetten. Maar ik was nog niet weg of Uno Animo belde of ik bij hen het tweede wilde trainen. Toen ik daar na drie jaar mee ophield, stond Desk weer voor de deur. Ik ben toen samen met Niels (red: Niels Jansen), het tweede gaan doen. We speelden reserve eerste klasse. Toen dit naar de zaterdag werd verplaatst, hadden we ineens geen team meer. Dat was echt doodzonde. Opnieuw speelde de gedachte: dan is nu het moment gekomen om te stoppen, door mijn hoofd. Maar toen vroeg Desk of we niet iets voor de jeugd konden betekenen. Niels is ook een echte Desser, dus toen zijn we de JO19-2 gaan doen en vervolgens de JO17-1 en JO18-1.

Door de jaren heen zie ik wel een bepaalde mentaliteitsverandering. Die discipline die wij vroeger hadden is er niet meer. Daar moet je mee om leren gaan. Ook als trainer. Wel blijf ik van mening dat er bepaalde regels moeten zijn en dat je van selectiespelers een bepaalde inzet mag verwachten. Als je iets wil bereiken dan moet je daar iets voor over hebben. Als je alleen komt trainen voor die twee kruisjes achter je naam en dan denken: ik speel zaterdag, gaat er bij mij niet in. Ik vind dat je de lat wel iets hoger mag leggen. Dat doe ik voor mezelf ook. Ik wil er alles uit halen wat erin zit. Je verbindt jezelf als het ware aan een team. Niet alleen door de tijd die je vrij maakt om te trainen of ze tijdens een wedstrijd te begeleiden maar ook daarna. Dat je er bent na de wedstrijd of tijdens de clubavonden. Daar sta ik waarschijnlijk ook wel om bekend. Om het sfeer maken en de gezelligheid. Want je kan goed willen trainen en fantastisch willen presteren maar als je elke week tegen je team loopt te schelden dan is de lol er zo af. Dus voor mij hoorde dat bij elkaar: op het scherpst van de snede spelen en daarna volle bak in de kantine. Dus ik heb heel wat uurtjes doorgebracht bij Desk. En als je dat niet kunt of wilt dan moet je er niet aan beginnen.

Voordat ik trouwde, zei ik tegen mijn vrouw Gerry: Je kan twee dingen doen. Òf je gaat mee òf je gaat niet mee maar ik blijf wel voetballen. En toen zei ze: Het is jouw hobby Peer, ik vind het prima. En toen zei ik: Dan trouwen wij. En ook wij samen hebben hier fantastische tijden beleefd. Mijn mooiste herinneringen blijven toch wel de kampioenschappen. Van de A, de B, de D en de E. En natuurlijk de promotie van Desk2 naar de hoofdklasse. Ik had ook altijd geweldige leiders en grensrechters. Dat wil ik nog graag even benadrukken. Dat het team om je heen ook belangrijk is. Zo hingen wij bijvoorbeeld vroeger altijd de kleding voor de wedstrijd al uit en liet de leider ook altijd even zijn gezicht zien bij de training en de clubavond. Kleine dingen die het wat professioneler maakten en die erg werden gewaardeerd.’

Na 32 jaar trainerschap, waarvan 25 seizoenen bij Desk, stopt het nu echt. Maar het worden geen saaie weekenden op de bank voor de 71-jarige Peter. ‘Ik ben bezig om te kijken wat ik zelf nog kan aan sport. Geen voetbal meer maar ik heb vroeger ook veel getafeltennist. En ik ga er met Gerry wat meer op uit. Op donderdagavond een kilometertje of vijf lopen in plaats van trainen. Maar natuurlijk zal ik Desk ook in de gaten blijven houden…’

Zaterdag 20 mei zal Peter om 13.15 uur zijn laatste wedstrijd coachen bij VV Desk (JO18-1). Nadien heeft iedereen de mogelijkheid om Peter in de kantine de hand te komen schudden.