Operakoor en zangvereniging “Bel Canto” uit Kaatsheuvel houdt op te bestaan. Door de vergrijzing en het gebrek aan nieuwe leden is het koor te klein geworden om die kwaliteit te kunnen bieden die het gewend was.
De algemene ledenvergadering heeft met pijn in het hart moeten constateren dat er geen toekomst meer is voor Kaatsheuvel’s beroemde koor. Het is tachtig jaar na de oprichting en 35 jaar na de heroprichting van “Bel Canto” dat Kaatsheuvel afscheid moet nemen van zijn operacultuur.
Het was in december 1927 dat een mannenkwartet zich presenteerde tijdens een concert van de Harmonie Apollo dat speelde voor de St. Vincentiusvereniging. Onder leiding van Jan Tuerlings groeide dit initiatief binnen enkele maanden uit tot het mannenkoor “Liedertafel Bel Canto”. Aan ambitie geen gebrek: in juni 1928 gaf het jonge koor zijn eerste concert in Kaatsheuvel en een slechts maand later won het zijn eerste concours in Zevenbergen. In de jaren erna volgenden de prijzen elkaar op en dit prikkelde de Kaatsheuvelse vrouwen. In 1935 richtten zij het dameskoor “Bel Canto” op en al gauw gingen de dames en heren verder als gemengd koor.
Het concoursjagen ging onverminderd door en binnen een jaar won het gemengde koor al zijn eerste prijs. De roem van “Bel Canto” reikte tot ver buiten de dorpsgrenzen en regelmatig kreeg het koor uitnodigingen van grote eer, zoals voor de wereldtentoonstelling in Antwerpen. De moeilijke jaren vlak voor en tijdens de oorlog zorgden voor een inzinking in het verenigingsleven, maar zodra het Wilhelmus weer uit volle borst gezongen kon worden, kwam “Bel Canto opnieuw tot leven. In de eerste jaren na de oorlog werden grote prijzen gewonnen in Amsterdam en Den Haag. Na twee decennia van grote successen liet het koor het liedertafelrepertoire langzaamaan los en waagde het zich in toenemende mate aan operawerk. Bij het 25-jarig bestaan had het Kaatsheuvel’s koor een volledig Verdi-concert op zijn palmares staan alsook een volledig Oratorium.
Oudere Kaatsheuvelnaren herinneren zich nog de geweldige solisten uit die tijd, zoals de slager uit het dorp, de heer Kamp, die baspartijen voor zijn rekening nam. De heer Hesselberth was de tenor. Hij kwam uit Waalwijk en was modelleur bij schoenfabriek Anita.
De tweede inzinking voor het koor kwam in de jaren ’60. De aanwas van nieuwe leden stokte en het koor kreeg een slapend bestaan. Tot begin jaren ’80. Zangliefhebbers, waaronder de beroemde Kaatsheuvelse sopraan Joke Wellens, besloten tot een doorstart van “Bel Canto”. Concoursen werden niet meer nagejaagd, maar in plaats daarvan organiseerde het operakoor ieder jaar een kerstconcert in Kaatsheuvel. Deze traditie, bekend bij vele Kaatsheuvelnaren, hield stand tot 2017. De laatste vijf jaar kwamen de solisten noodgedwongen niet meer uit het eigen koor, maar werden hiervoor professionele zangers uitgenodigd. De kerstconcerten van “Bel Canto” zijn hiermee al 35 jaar een begrip in Kaatsheuvel. Deze operatraditie gaat nu helaas verloren. Laat Kaatsheuvel zich herinneren dat het een grote zangcultuur kent en een roemrijk verleden in de opera. Wie weet staat er ooit weer een generatie op die deze bijzondere geschiedenis nieuw leven in blaast.
De leden van “Bel Canto” en hun trouwe dirigent Wil van Leijsen danken het Kaatsheuvelse publiek voor hun jarenlange steun.
