Op 27 februari is het precies een jaar geleden dat in Nederland de eerste coronapatiënt bekend werd. Sinds die mededeling veranderde het leven van ons allemaal ingrijpend.
Burgemeester Hanne van Aart schreef een open brief aan alle inwoners. Hierin zette ze haar gedachten over deze gebeurtenis en wat er sindsdien allemaal gebeurde op papier. Een boodschap van terugkijken, vooruitblikken en waardering voor de manier waarop de Loonse samenleving met deze crisis omgaat.
Lees hieronder de brief.
Lieve allemaal,
Op 27 februari een jaar geleden zette een klein briefje de wereld op zijn kop. Live op tv meldde minister Bruins, hardop dat briefje lezend, dat corona Nederland bereikt had. Alles werd anders. Weet u nog hoe u moest wennen aan geen handen meer schudden? De eerste keer dat u een mondkapje opzette? Uw eerste coronatest? Heerlijk samen carnaval vieren en ons vooral druk maken over die storm die optochten tegenhield werd een verre herinnering. In een paar weken veranderde ons gebruikelijke normaal in dat ‘nieuwe normaal’ waar we niet aan willen wennen.
Het afgelopen jaar heeft ons allemaal danig op de proef gesteld. Bij dagelijkse handelingen stond ineens dat stomme virus centraal. Ik weet nog dat ik in de supermarkt mijn mondkapje vergeten was. Pas toen ik aangestaard werd alsof ik konijnenoren had, ging bij mij een lichtje branden. Allemaal overtraden we bewust of onbewust de regels weleens. Dat is onvermijdelijk en niet erg zolang het bij af en toe een keertje blijft. Geef het virus niet te veel kans ellende te veroorzaken.
Afscheid
Met verdriet denk ik aan de mensen onder ons die het afgelopen jaar dierbaren verloren. Of het nu aan corona was of aan iets anders: we konden niet het afscheid organiseren dat zij verdienden. Ik denk ook aan de mensen die na een coronabesmetting nog steeds niet de oude zijn. Die klachten houden of leven met de angst nogmaals besmet te raken. Ook hen wens ik heel veel sterkte toe.
Terwijl ik werk en leef in de overtuiging dat de maatregelen nodig zijn om onze gezondheidszorg levensvatbaar te houden, voel ik intens mee met de getroffen ondernemers. Horeca-uitbaters, onze dierbare en enthousiaste toeristische sector, winkeliers, bedrijfseigenaren, ZZP’ers. Voor zelfstandigen zijn het zware tijden. Van sommigen is de broodwinning op slot of stortte de markt in. Zij brengen een enorm offer voor de samenleving. Laten we hen steunen waar we kunnen. Voor anderen brengt corona juist zoveel werk en stress met zich mee dat ze zichzelf voorbij rennen.
Allemaal proberen ze iedere dag weer met een goed gemoed op te staan en er het beste van te maken. Waar mogelijk helpen en inspireren ze elkaar. Creativiteit, doorzettingsvermogen en solidariteit zijn de sleutels. Ze verdienen daarvoor onze steun en een enorm compliment.
Compliment
Dat oprechte compliment en die steun verdienen ook alle hulpverleners van politie, brandweer en de zorg. In ziekenhuizen, bij thuiszorgorganisaties, in gezinsvervangende woonvormen waar kwetsbare inwoners hun thuis gevonden hebben en in onze verzorgingstehuizen. Zij staan allen als het er écht op aankomt aan de frontlinie, laat ons dat nooit meer vergeten. Zonder hun inzet hadden we de strijd tegen het coronavirus op moeten geven en was onze gezondheidszorg ingestort.
Onze mantelzorgers, de stille ondersteuners aan de zieken, ouderen en kwetsbaren in onze samenleving, hebben het evenzeer zwaar. Met liefde en compassie als brandstof zijn ze elke dag in touw. Hou vol, lieve mensen, ik denk aan u en in gedachten omhels ik ieder van u met duizend armen.
Het afgelopen najaar is onze gemeente hard geraakt door de tweede golf. Velen hadden verdriet van het lijden van geliefden en van het eigen lijden. Soms neemt wanhoop de overhand. Dat overkomt iedereen af en toe. Weet dat in onze gemeenschap niemand er alleen voor staat. Steek uw hand op, zeg ‘Help mij’ of ‘Laat mij u helpen’. Leg, al is het met die anderhalve meter tussenruimte, contact. Er zijn allerlei initiatieven, van Loonopzandvoorelkaar.nl tot jongerenwerk, van KDC tot gemeente, waar mensen zoals u elkaar echt niet aan hun lot overlaten. Probeer maar eens.
Gemeenschap
“Geluk zit in kleine dingen”, zo vertelde een inwoner mij afgelopen week. Hij onder vond aan den lijve hoe mooi en sterk onze gemeenschap is. We staan voor elkaar klaar en juist dat telt in het leven. Een kaartje dat je dag opfleurt en wat aandacht als het even tegenzit maken het verschil.
U doet het allemaal fantastisch, ik ben ongelofelijk trots op u! Op de positieve samenleving, onze saamhorigheid, op het elkaar nabij zijn als de nood aan de man is en op de creativiteit om er samen het beste van te maken. Geen regel of persconferentie te gek, samen houden wij het vol!
Ik wens u, op de eerste en hopelijk laatste verjaardag van dit virus, het allerbeste toe. Blijf gezond, doe verstandig en kijk naar elkaar om. Zó komen we sterker uit deze crisis, met en voor elkaar.
Met warme groet,
Hanne van Aart
